رسانه صنف لوازم یدکی خودرو و ماشین آلات

آدرس کوتاه :

http://yadakiresaneh.ir/?p=1

آشنای مردم

بعید است کسی در صنف لوازم یدکی کار کرده باشد و نام غلامرضا بخشی زاده را نشنیده باشد. او از سال ۱۳۴۴ در ناظم الاطبا شمالی در رسته بلبرینگ مشغول به کار شده است و فروشگاه پخش بلبرینگ را به همراه یکی از برادرانشان از سال۱۳۵۲ تاسیس نموده است. اما پس از انقلاب اسلامی دائما به فعالیت های اجتماعی – صنفی مشغول بودهاند از جمله عضویت در انجمن اسلامی صنف، هیئت امناء مسجد اکباتان، صندوق قرض الحسنه قائم (عج)، گروه امداد صنف، موسسه مدینه الزهرا سلام الله علیها، خیرین سلامت، تعاونی بلبرینگ و چندین شورا، گروه و مجمع دیگر و علاوه بر همه اینها از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۶ عضوهیئت مدیره اتحادیه و طی سالهای ۱۳۷۷ تا ۱۳۹۱ به مدت ۱۴ سال ریاست اتحادیه صنف فروشندگان لوازم یدکی اتومبیل و ماشین آلات تهران را بر عهده داشته است. و بعد از آن نیز عضو هیئت مدیره اتحادیه هستند. ضمن آنکه پس از تشکیل اتحادیه کشوری لوازم یدکی، ایشان ریاست آن اتحادیه را نیز به عهده داشته اند.در تمام این سالها به خاطر روحیه و منش مردم داری و تلاش وافری که داشته است مورد علاقه و زبانزد همکاران صنفی در تهران و شهرستان ها بوده است. آنچه ذیلا می آید حاصل چند جلسه گپ و گفت با ایشان است.
جناب حاج غلامرضا بخشی زاده اگر موافقید یک شرح کوتاه از زندگی و فعالیت هایتان بفرمایید.
من غلامرضا بخشی زاده متولد ۱۳۲۵ در مشهد هستم. البته شناسنامه من صادره از سبزوار است. مرحوم پدرم در صنف چرمسازی(دباغی) بود و خودم نیز در نوجوانی به مدت چهار سال به این حرفه در بخش پستایی سازی کفش مشغول بوده ام تا سال ۱۳۴۴ در مشهد. و پس از آن به تهران آمدم. ابتدا در فروشگاه حقیقت نو به مدیریت استادان ارجمندم آقایان مرحوم حاج یوسف خداپرست رحمت الله علیه و حاج علی اصغر قربانژده منفرد شاگردی کردم و پس از آن بهصورت مشارکت جزیی با مرحوم خداپرست در پاساژ شیرین و بعد در فروشگاهی بنام صداقت نو در خیابان امیرکبیرادامه فعالیت دادم، از آغاز سال ۱۳۵۳ توانستم کار مستقل خود را در کوچه ناظمالاطبا با نام فروشگاه پخش بلبرینگ شروع کنم.
تا جاییکه من می دانم شما پس از انقلاب اسلامی و خصوصا سالهایی که در اتحادیه بودید به کسب و کار شخصی کمتر اشتغال داشتید.
بله؛ روزهای پس از پیروزی انقلاب دوران خاصی بود. روز ۲۸ بهمن ۵۷ قراربود اعتصابات خاتمه یافته و کارها آغاز شود مردم آنقدر نشاط و علاقه داشتند که حاضر بودند تمام دارایی خود را فدای انقلاب کنند. من هم یکی از مردم در آن فضای پرشور و صفا که کسی به فکر منافع شخصی خود نبود و همه می خواستند کشور و مردم و انقلاب موفق شود هرکاری که می توانستم و از من خواسته شد انجام دادم.
تشکیل تعاونی ها از کی شروع شد؟
اولین تعاونی که ایجاد شد مربوط به قطعات مرسدس بنز بود. بعد هم شش تعاونی دیگر اضافه شد و هشت شورا که کارشان شبیه به همین تعاونی بود نیز در صنف برای انجام توزیع عادلانه کالا تشکیل گردید که بنده کار ثبت همه آنها را انجام دادم. تعاونی بلبرینگ در ۲۴/۲/۱۳۵۸شروع به کار کرد که پس از دوسال کار ثبت آن انجام شد. ما برای اینکه بتوانیم نظم در کار و عدالت داشته باشیم باید یک سیستم حساب شده و تمام عیار طراحی می کردیم. با الگو گیری از فبضهای برق که دو قسمتی بود؛ من یک فیش سه قسمتی درست کردم که یک قسمت آن برای تعاونی، یک قسمت به فروشنده و یک قسمت در اختیار متقاضی قرار میگرفت که برای چاپ آن من رفتم خیابان آزادی طبقه زیرزمین وزارت کار آنجا کامپیوترهایی بود که کیس آنها به اندازه یک اتاق بود. از آنها خواستیم که این برنامه را برای ما چاپ و گزارشهای آنرا بدهند که بتوانیم نظارت کامل بر توزیع بلبرینگ داشته باشیم. و بدین ترتیب امکان نظارت و تهیه چک پرینت از حساب هر شخص و هر قطعه براحتی فراهم بود. یادم هست برای اختصاص ارز برای واردات بلبرینگ به من گفتند برو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس و برای نمایندگان توضیح بده که چقدر برای بلبرینگ ارز لازم داریم. من برای اینکه به نمایندگان اهمیت بلبرینگ را بیان کنم گفتم هر چیزی که می چرخد نیاز به بلبرینگ دارد. حتی همین صندلی که روی آن نشسته اید که در آن سال ۵ میلیون دلار برای واردات بلبرینگ اختصاص دادند.
با تحریم ها چه کردید؟
در بحبوحه مشکلات کشور در حالیکه در زمان جنگ بودیم و ناچارا واردات بصورت تهاتری انجام میشد. ژاپنی ها و چند کشور دیگر که طرف های اصلی ما برای واردات بودند گفتند ما دیگر بصورت تهاتری به شما جنس نمی دهیم. یک مدیر در وزارت بازرگانی بود به من گفت از چه کشورهای دیگری می توانیم بلبرینگ بیاوریم. گفتم یوگسلاوی و چند کشور دیگر بلوک شرق. فورا فهرستی تهیه کردیم و برایشان تلکس شد. گرچه در مجموع مقدار زیادی نبود اما اثر خودش را گذاشت و کسانیکه گفته بودند جنس نمی دهیم از موضع خود عقب نشینی کردند.
حاج آقا بخشی زاده شما در سالهای حضورتان در اتحادیه به عنوان رئیس اقدامات زیادی انجام دادید، برخی از آنها را بفرمائید.
البته شما می دانید در اتحادیه ها هیئت مدیره کار می کنند و یک نفر کار نمی کند. بنده هم به عنوان مسئول اتحادیه انجام وظیفه کرده ام. اولین مسئله تعداد زیاد افراد بدون پروانه کسب بود که به دلیل سخت گیری قانون همه نمی توانستند جواز کسب بگیرند. در سال ۱۳۷۷ کلا به ۱۳۰۰ نفرجواز کسب داده شده بود در حالیکه نزدیک به ده هزار نفر در صنف مشغول به کار بودند یعنی ۱۳ درصد جواز داشتند و ۸۷درصد فاقد جواز بودند و این به لحاظ قانونی و برآوردهای وزارت بازرگانی و موقعیت صنف مناسب نبود. لذا مجددا یک کارت شناسایی طراحی کردیم و پس از اینکه همه افراد در حال فعالیت را شناسایی کردیم برای همه متقاضیان با دریافت مدراکشان تشکیل پرونده دادیم. این اقدام ما از سوی وزارت بازرگانی نیز مورد استقبال قرار گرفت و به همه صنوف درسراسر کشورصدورکارت شناسایی ابلاغ شد. در مرحله بعدی از سوی وزارت بازرگانی جواز کسب موقت سه ساله برای واحدهای صنفی که نمی توانستند همه مدارک را ارائه کنند در نظر گرفته شد که نهایتا در سه مرحله ۷۵۰۰ نفر جواز رسمی ده ساله دریافت کردند.از دیگر اقدامات، انتشار کتاب ویژه صنف بود که اطلاعات همه اعضای اتحادیه در آن درج شده بود، انتشار نشریه یدکی رسانه، صدور کارت شناسایی برای اعضا، تاسیس دفتر غرب و تشکیل شورای مشورتی و ایجاد واحد بازرسی و راه اندازی سایت اتحادیه، تشکیل کمیسیون آموزش و ورزش، برگزاری مسابقات جام فوتسال شهدای اتحادیه و مراسم بزرگداشت سالانه شهدای صنف با همکاری هیئت مدیره انجام شده است. هم چنین با همت خیرین صنف و پیگیری گروه امداد صنف دهها مدرسه، بیمارستان، درمانگاه و مسجد ساخته شد. و از سال ۱۳۶۸ تاکنون به نیازمندان زیادی در ماه مبارک رمضان و عید نوروز کارت هدیه ارزاق تقدیم شد.
مسئله مهم اتحادیه ما همراهی مثال زدنی اعضا است در سال ۱۳۷۷ که وارد اتحادیه شدم هیئت مدیره قبلی زمینی در نزدیکی محل فعلی اتحادیه به متراژ ۱۵۹۵ متری خریده بود که سی میلیون مبلغ آن پرداخته شده بود و بدهی ۱۵۵ میلیون تومانی باقیمانده به ما منتقل شد و به لطف همکاران طی پانزده ماه پرداخت شد که عمده آن از محل کمک های داوطلبانه اعضا تامین شد و بحمد الله زمین حاضر و آماده ساخت با سند منگوله دار موجود است.
س- روند فعلی امور را چطور می بینید؟
ج- خط کلی درست است و همان مسیر قبلی است. منتهی همکاری ها بیشتر شده است. خوشبختانه آقای بخشی سالها در هیئت مدیره بوده اند و همه مسائل صنف و اتحادیه را می دانند و در حال پیگیری هستند. البته به طور مثال اینکه مراجعین ناچارند به اتاق های مختلف مراجعه کنند؛ تا کارشان انجام شود خوب نیست باید به شکلی مثلا یک سالن درست شود و همه کارها در یک محل انجام شود. از فرد مراجعه کننده که اغلب عضو اتحادیه است پذیرایی شود و با عزت و احترام کارش به اتمام برسد. ما باید در تکریم ارباب رجوع نسبت به سازمانهای دولتی پیشقدم باشیم که عضو ما اتحادیه را مثل محل کار خودش بداند و باور کند ما از او هستیم و برای خدمت به همکارانم قبول مسئولیت کردهایم. نکته دیگر این است که ما در هر کاری باید قانون و اصول مربوطه را رعایت کنیم. مثلا اگر کسی به شکایت می آید نباید از پیش طرف را گناهکار بدانیم. بی طرفی ما اصل مهمی است که باید رعایت شود. اما بهرحال همیشه مسائلی بوده و روز به روز بهتر شده و خواهد شد. واقعا باید از کسانیکه هر روز در اتحادیه حاضر می شوند و با تمام توان در خدمت مردم هستند تشکر کنیم. خصوصا پرسنل محترم از معاونت محترم اجرایی گرفته تا همه کسانیکه در جهت رفع گرفتاری و مشکلات مراجعین صادقانه زحمت می کشند.
آقای بخشی زاده نام شما و کارهایی که انجام داده اید حتما از سوی مردم دیده شده و میزان رای شما بیانگر قدرشناسی ایشان است. برنامه آینده شما چیست؟
مردم همیشه لطف دارند و ما نمی توانیم از عهده محبت و اعتمادشان برآئیم و در مقابل این حسن نیت و ابراز محبت های مردم شرمنده ام. واقعا اعضاء محترم صنف لوازم یدکی اتومبیل مردمانی بسیار با فرهنگ بالا و با محبت و قدرشناس هستند که انشاالله خداوند به بنده توفیق دهد که بتوانم خدمتگذار خوبی باشم. برای آینده نیز پیگیری طرحی که بتوانیم اعتماد مردم به صنف را افزایش دهیم اولویت دارد هدف اصلی این طرح نهادینه کردن فروش کالای شناسنامه دار و با کیفیت است. که به لطف خداوند و همکاری اعضای صنف ان شاءالله نتیجه بخش خواهد شد.

آرشیو ماهنامه یدکی‌رسانه

گروه رسانه‌ای چکاد