صنعت خودرو

وحید کازرانی از افراد پر سابقه در خودرو و قطعات خودرو است که به تازگی عضو اتحادیه صنف فروشندگان لوازم یدکی خودرو و ماشین آلات تهران نیز شده است در ۵۷ بهار گذشته از عمرش تجربه های ارزشمندی به دست آورده و همچنین تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته مدیریت صنعتی در سوئیس به پایان رسانده است. ایشان از شرکت الماس کاران که نمایندگی خودروهای میستوبیشی در ایران را داشته است شروع کرده و در سال ۱۳۷۳ نیز فروش لوازم یدکی را آغاز نموده است وی هم اکنون به عنوان مدیر عامل شرکت همران پارت نماینده رسمی شرکت بستفیس که برند دوم مویز است در ایران دارند. با توجه به حضور شایان توجه شرکت همران پارت در سومین نمایشگاه قطعات خودرو و ماشین آلات تهران و هم چنین سوابقی و مقاماتی که ایشان در مسابقات اتومبیل رالی در داخل و خارج از کشور بدست آورده اند گفت گوی مفصلی با ایشان انجام داده ایم که بخش اول این مصاحبه در این شماره منتشر می گردد.

جناب آقای کازرانی از واردات خودرو به ایران به عنوان نخستین فعالیت تان در این حوزه بفرمائید:

شرکت الماس کاران و آسان موتور که ارتباط و همپوشانی زیادی در اعضای هئیت مدیره داشتند تا سال ۱۹۹۵ تعداد قابل توجهی خودرو میتسوبیشی و هیوندای و کیا در ایران وارد کرده بودند اما متاسفانه در این سال برای ترخیص خودروهای موجود در گمرک مشکلاتی پیش آمد که ناچار شدیم خودرو ها را به جبل علی دوبی منتقل کنیم و این ثروت عظیم ملّی پس از مدتی تاًخیر و بلوکه شدن به تدریج به مناطق آزاد وارد شد. ما به عنوان یک شرکت بخش خصوصی خود ملزم به تاًمین قطعات خودروهای وارد شده می دانستیم. از طرفی در سال ۲۰۰۲ کمپانی مویز که تهیه و توزیع کننده اصلی قطعات خودروهای کیا و هیوندای است در جبل علی دوبی انبار ایجاد کرد تا بتواند سرویس بهتر و با سرعت بیشتری ارائه کند و در مقابل ورود قطعات غیر اصلی عکس العمل لازم را داشته باشد. از سال ۲۰۱۰ نیز این کمپانی قطعات مصرفی خودروهای کیا و هیوندای را با برند بیسفیت ارائه کرد. لازم است بگویم شرکت مویز ششمین تهیه و توزیع کننده قطعات در جهان است و بنا دارد تا سال ۲۰۲۰ به پنجمین رتبه دست یابد.

• بنابراین در زمان گارانتی و پس از دوره آن حمایت لازم از صاحب خودرو و نیاز آن ها به قطعات یدکی می شود؟

-بله تا زمانیکه خودرو گارانتی دارد از قطعات اصلی یا برند مویز استفاده می کند و بعد از آن نیز برای آنکه خودرو از استاندارد خارج نشود و مصرف کننده خودرو همچنان بتواند با آسایش خاطر از آن استفاده کند. قطعات بیسفیت که همان استاندارد و کنترل کیفی دارد در اختیار وی قرار می گیرد. به عبارت دیگر شرکت خودرو ساز هم از کارکرد خودرو خود مطمئن می شود و هم بازار قطعات مصرفی که بازار بسیار بزرگی هم هست را بدون اینکه هزینه های اضافی و سر باری به شرکت تحمیل شود را در اختیار گرفته است

• این رویه در کشور ما نیز از سوی خودرو سازان با ایجاد شرکت های توزیع قطعات پی گیری می شود چه تفاوتی مابین این دو عملکرد مشاهده می کنید؟

متاسفانه خودروسازان ما هزینه های بسیار بالایی دارند. سازمان عریض و طویل با کثرت نامتوازن نیروی انسانی باعث افزایش هزینه ها بالاسری و عمومی شرکت می شود و به ناچار هزینه تمام شده خودرو و همچنین قطعات مصرفی و یدکی نیز بالا می رود. در نتیجه خودرو ساز نمی تواند با بازار لوازم یدکی رقابت واقعی داشته باشد الان به علت نبود شرکت های بزرگ در حد ایساکو و سایپا یدک است که مصرف کننده به این دو برند برغم گرانی قطعه و بعضاً بی کیفیتی آن رجوع می کند

• بدین ترتیب شما معتقید ما نمی توانیم قیمت و کیفیت رقابتی در ایران داشته باشیم؟

-به هیچ وجه بلکه برعکس ما سرمایه های انسانی تحصیل کرده، باهوش و حتی با انگیزه البته به درستی به کار گرفته نشده و سازمان نیافته اند. ما انرژی، مواد خام معدنی و غیر معدنی ، مواد اولیه مرغوب و مدیران بسیار توانمند داریم. آنچه اتفاق باید بیافتد رقابت واقعی و رعایت قواعد اقتصادی است ما اساساً نباید به تولید کننده سوبسید بدهیم. بلکه باید در دانشگاه ها هزینه های تحقیقاتی را تاًمین بکنیم. باید برای صنعت خودرو لیدر و یک شرکت پیشرو داشته باشیم تا بتواند مانند یک خط تولید و آزمایشگاه های مجهز را به وجود آورد. از ورود خودرو یا کالای خارجی به کشور نهراسیم به مردم بگوئیم ما در حال بومی سازی صنعت هستیم ولی شما را محدود به یک انتخاب نمی کنیم. آنگاه خواهید دید که چگونه رشد داخلی و حمایت ملی خواهیم داشت.

• به نظر شما واردات ارزان کالای خارجی مثلاً چینی امکان رشد برای صنایع ما مثل صنعت خودرو را به ما خواهد داد؟

بله قطعاً اگر بازرگان ما کالای مرغوب چینی بیاورد و فرهنگ عمومی با کالای نامرغوب مقابله کند همانطور که از قدیم گفته اند سزای گران فروش و کالای بد فروش نخریدن است. خوب خواهیم دید کالای مرغوب دارد می شود و شرکت داخلی نیز خود را به آن خواهد رساند. اما متاسفانه وضعیت این چنین نیست کالا از مبادی رسمی و غیر رسمی و بعضاً با فساد اداری موجود به گونه ای وارد کشور می شود که نمی توانیم خوب و بد را از هم تمیز بدهیم

• پیشنهاد شما چیست؟

من در جلسه ای که در اتحادیه بود عرض کردم. الان یک کار بزرگی انجام شده است و لیبل و هولوگرام و برندی ایجاد شده است که می تواند به مصرف کننده اطمینان بدهد کالای او اصیل و مرغوب است امّا سوال اینجاست چه کسی می خواهد این کیفیت را تشخیص بدهد؟ ابزارهای تشخیص ما چیست؟ خدای ناکرده تبعیض آمیز و گزینشی عمل نخواهد شد و از همه این ها گذشته چقدر هزینه باید انجام شود تا این طرح اجرا شود.

الان در دنیا کار را به شکل دیگری انجام می دهند مثلاً اتحادیه به عنوان یک هماهنگ کننده نه دخالت کننده و تا حتی با نظارت مستقیم می تواند یک سایت ایجاد کند هر کس می خواهد هر کالایی را وارد کند آن را در سایت ثبت کند بعد مردم به آن امتیاز بدهند و نظرات خود را بیان کنند. بدین ترتیب راه هر گونه دخالت یا اعمال سلیقه شخصی گرفته خواهد شد. به نظر من ساماندهی بازار باید بجای نظارت از طریق رقابت انجام شود. وقتی مردم در مورد یک کالایی نظر و تجربه استفاده خود را می گویند این نظرات جمع می شوند دیگران می توانند تصمیم بهتری بگیرند. برند خوب، مسئولیت پذیر، با کیفیت و دارای قیمت مناسب می ماند و بقیه باید خود را اصلاح کنند.

پس اگر همه کالاها دارای GRCOOD شوند و شماره رهگیری داشته باشند مردم قبل و پس از استفاده از آن آگاهانه و بدون غرض نظر می دهندو به یکدیگر کمک می کنند و بازار و منطق طبیعی کار خود را انجام می دهد.