تولیدکنندگان داخلی قطعات اتومبیل شرایط سختی را در حال تجربه کردن هستند و بشدت به کمک نیاز دارند.این عبارت شاید در ذهن تداعی مباحث وام و کمک های نقدی دولتی را ایجاد کند اما هدف مطلب دیگری است.اینکه می گوییم قطعه سازان داخلی بشدت نیازمندکمک هستند نباید موضوع وام و تزریق نقدینگی به سیستم تولید مطرح شود.
بهترین کمک به قطعه سازان داخلی فروش محصولات این واحدها در بازار است.آنچه قطعی است نیاز جامعه به قطعات یدکی اتومبیل و ماشین آلات است و این نیاز می تواند از سوی منابع داخلی مرتفع گردد.اینجا نقش کلیدی و حساس سیستم توزیع مشخص می شود که تا حدود زیاد مغفول مانده است.اگر به موضوعات از بالا نگاه کنیم به نقش استراتژیک سیستم توزیع پی می بریم.
قطعه سازان داخلی باید نوع نگاه و نحوه ی تعامل خود با سیستم توزیع (یا به عبارت ساده تر بازار) را تغییر دهند و اصلاحات اساسی در آن صورت دهند.اول از همه باید به فکر کیفیت محصولات تولیدی خود باشند و تا سر حد امکان آن را بهبود بخشند و ارتقاء کیفیت را اولین اولویت خود بدانند.
مرحله دوم قیمت متناسب با کیفیت و البته قابل رقابت با محصولات خارجی برای محصولات خود تعیین کنند و از این تفکر که قیمت باید طوری باشد که سود کنم در این مرحله بگذرند در واقع سود اصلی در این زمان فروش است و مصرف کننده اولویت اصلی اش پرداخت قیمت متناسب با کیفیت می باشد.اگر قطعه سازان داخلی در یک دوره(و مخصوصا این زمان)فقط به فروش محصولات فکر کنند در دراز مدت سهم قابل توجه و پایدار از بازار را بدست می آورند که همین زمینه ای خواهد بود برای رسیدن به سود و در واقع رسیدن به هدفی که دست به تولید زده اند.
مرحله ی سوم نظم و استمرار در تولید و نظم در تحویل است.قطعه سازان داخلی نباید تصور کنند با تولید یک مرحله ای می توانند وارد بازار شوند،بازار جنسی را خوب می فروشند که بداند به اصطلاح پشت دارد و اگر امروز ازآن بفروشد فردا نیز می تواند آن را تهیه کرده و بفروشد و برای تهیه آن کانال مشخص وجود دارد و هر بار لازم نیست از اول در پی شناخت کانال توزیع باشد.در واقع قطعه ساز داخلی محصول خود را همیشه از یک مجرا به بازار عرضه کند و به خود اجازه ندهد به محض دریافت پیشنهاد جدید از سوی یک کانال جدید مسیر عرضه ی کالای تولیدی اش را عوض کند شاید در کوتاه مدت سودی را نصیبش کند اما باید بدانند اعتماد بازار را از دست می دهد و خصوصا در دوران های سخت تاوان سنگینی بابت این ی اعتمادی باید بپردازد.
مرحله چهارم پایبندی به تعهدات و به اصطلاح ارائه خدمات پس از فروش مناسب و متعهدانه می باشد.اگر توزیع کننده(بازار)مطمئن باشد که این واحد تولیدی پاسخگو است و طبق تعهداتش عمل می کند آنگاه رغبت پیدا می کند که جنس آن را عرضه کند.چرا که وقتی محصول خارجی باشد یعنی دسترسی به تولید کننده به آسانی میسر نیست حال آنکه بعضی محصولات خارجی در بازار مشاهده می شود که بسیار پاسخگو و پایبند به تعهدات هستند همین عملکرد درست باعث می شود جای محصول تولید داخل را در بازار بگیرد.
سخن آخر و توصیه به تولیدکنندگان داخلی این است که این شرایط را یک فرصت و بلکه یک نعمت الهی بدانند چرا که این فشار بر آنها باعث خواهد شد به همه ی جوانب مسئولیت خود در تولید واقف شوند و تصور نکنند ما تولید کننده ی داخلی هستیم و دولت و ملت موظفند ما را حمایت کنند و اجناس تولیدی ما را مصرف کنند،بله دولت و ملت موظف به حمایت از صنایع داخلی هستند اما نه در این حد که تولید کننده هر طور بخواهد تولید کند و هر قیمتی می خواهد بگذارد و هر جور می خواهد توزیع کند و بعد متوقع باشد که جنس تولیدی اش را بخرند.بهترین کمکی که می توان به قطعه سازان داخلی ارائه نمود از سوی خود این عزیزان است.
